Geçen senenin etkilerinin sürdüğü bir karşılaşma. Direkten dönen topun gol olması her şeyi farklı hale getirebilirdi fakat oradan sonuç çıkmayınca, kapalı savunmayı açamama krizi maç boyu devam etti. Savunma hattı ve önündeki orta saha hattıyla dokuz kişi çakılı savunma yapan Giresunspor’a karşı oyunu kenarlara açmak gerekiyordu. Çizgiye inildiği zaman etkili olunur gibi oldu. Etkili orta bir kere geldi, o ortayı da Kazımcan yaptı ikinci yarı, 1-0’dan sonra. Çift santrafora dönmenin yanlış olduğunu düşünmüyorum. Seferovic’in girdiği iki net pozisyonun gole dönmesi halinde bambaşka yorumlar ortaya çıkacaktı. Hatta ikinci yarının başında Gomis’in şutuyla biten atak yine çift santrafor oynamanın sonucuydu. Rakip savunma, adam paylaşımında zorlandı. Gol gelmeyince Mertens hamlesinin geç gelmesi esas problem. Topu tehlikeli bölgeye getirecek, usta bir oyuncu Mertens. Orta sahayı geçmeye pek niyeti olmayan Giresunspor karşısında, tam hazır olmasa bile Mertens’in daha erken girmesini beklerdik açıkçası. Okan Hoca, Mertens hamlesini maçın 0-0 gidişatına göre yaptı. Hakem sakatlandı, oyun bayağı durdu. Bu süre Mertens için yeter diye düşündü ama öyle bir şey oldu ki, inanılmaz!
Abdulkerim’in o verdiği pas isabetli olsa bile yapılacak pas değil. Şut atar gibi orta sahadan, dönerek kaleciye pas. Topu ilk aldığı zaman sırtı Muslera’ya dönük. Sahanın her yerinden Muslera’ya dönmek sanıyorum Galatasaray’da bir bulaşıcı hastalık. Yeni gelmiş olması önemli olmuyor. Abdulkerim’den bu şekilde bir uyum sağlama tahmin etmiyorduk. Bu arada son dakikalarda bir pozisyon var. Toreira’yı iki kere kolundan çekiyor oyuncu. Geçen hafta verilen penaltı, bu hafta verilmeyen penaltı. Daha da konuşmuyorum.