Şarkı sözünde geçiyor. Ne kadar da doğru. Hatıralar unutulmaz ve bu hatıralara eklenen hatıralar daha çok mutluluk veriyor. Stada seyircilerin getirildiği, pandemi zamanına rağmen her türlü baskının denendiği bir ortamda Galatasaray cevabını sahada verdi. Galatasaray, Fenerbahçe’ye karşı uzun zaman sonra ilk defa çok iyi oynamadan kazandı. Bu durum da çok önemli. Genelde tersi olurdu. Derbilerdeki pskolojik dengelerin değişmeye başladığını en net dün gördüm. Galatasaray, Fenerbahçe’yi sessiz sedasız yendi. Yapılan sert fauller, verilmeyen penaltılar geçmiş yıllarda olsa Galatasaray bu baskının altında ezilir ve Fenerbahçe kendi evinde istediğini alırdı. Galatasaray için çok pozisyon zenginliği olmayan bir maçtı fakat rakibinin oyunu götürmek istediği kaosa izin vermedi Galatasaray. Derbilerde son zamanlarda atılan güzel gollerden birini de Mohamed attı. Tam bir golcü vuruşuydu. Atağın oluşumu da harikaydı. Mağlup duruma düşünce Fenerbahçe savunma disiplininden çok uzaklaştı. Galatasaray için farkı arttırma şansı olabilirdi ama Galatasaray maçı bitirme yolunu seçti. Kadıköy’den galip ve lider çıkmak çok güzel.
Mağlubiyetin bahanesi lazımdı Fenerbahçe’ye. Bu bahaneyi de ofsayt çizgisi aracılığyla buldular. Eğer maçtan şikayet etmesi gereken bir taraf varsa, o taraf Galatasaray’dır. Verilmeyen iki penaltı ve daha ilk yarıdan kırmızı kart görmesi gereken bir Serdar Aziz vardır. Maçın normal hakem ve VAR yönetimi halinde maçtan çok erken kopması kuvvetle muhtemel olan bir takımın ofsayt çizgisinden şikayet etmesi kendilerinin çaresizliğinin göstergesidir. Her şeyi denediler, olmadı. Üç büyük takımın şampiyonluk yarışında beraber olduğu sezonlardan birine doğru gidiyoruz. Galatasaray bu hafta sonunun galibi oldu.