Ülkemizin zor şartları maalesef devam ediyor. Hemen hemen her gün aldığımız şehit haberleri sürerken 2 gün once yine Ankara bomba saldırısına uğrayınca sıkıntı dolu saatleri yaşadık ve yaşıyoruz. Terörü lanetliyoruz evet, kınıyoruz evet bu doğru ama artık bizim ülke olarak ölümleri, öldürülmeyi durdurmamız gerekiyor.  Bir yerden bir yere gitmenin başarı olduğu bir ülke haline gelmeyi kabul etmek mümkün değil. Kaybettiğimiz tüm vatandaşlarımıza, tüm şehitlerimize rahmet dilerim. Başımız sağolsun. Hepimize geçmiş olsun.

 

 

 

Böyle duygu yoğunluğu yüksek olan günlerde bir avrupa maçı gününü daha yaşadık. Son haftalardaki skor neticeleri beklentileri azaltmış gibi gözükse bile Galatasaray’ın avrupa sahnesi her zaman başkadır. Avrupa başarısı kazandığı yılların hepsinde ligde şampiyonluğa oynamadı Galatasaray. Lazio’nun da çok çıkış göstermediği bir gerçekti ancak Mustafa Denizli şaşırtan kadro geleneğini bir büyük maçta daha gösterdi. Kendi mevkisinde oynamayan oyuncu sayısı fazlaydı. Sneijder, Podolski, Chedjou, Donk, Denayer, ilk başladığı zaman sağ açık olmasına rağmen yılardır sağ bek oynadığı için Sabri’yi de bu listeye eklemek mümkün. Gol yemeden maçı götürme hedefi belliydi. İtalyan takımına İtalyan tarzıyla cevap vermiştik. Eldeki kadro bu olunca bu plana kesin karşı çıkmak kolay değil. Eğer bu plan zamanlaması doğru ve cesaretli değişiklik hamleleriyle devam etseydi o zaman daha akla yakın bir plan olmuş olacaktı.

 

 

Ayakları iyi stoper orijinli Donk ve Chedjou orta sahada ve en uçta Podolski olunca ayağa pas yapıp oyunu kontrol etmekten başka seçeneğimiz yoktu. Bunu ilk 14 dakika iyi uyguladık ve organize bir gol bulduk. Asist Donk ve gol Sabri, Yani santraforsuz takım nasıl gol atar örneğiydi bu çünkü biz aslında çok net dün 4-6-0 oynadık. Öne geçtikten sonra rakibin baskısında uzun topa başlamamız bizim aleyhimize oldu. Dönen topları alıp Lazio sürekli sahamıza oyunu taşıdı. Tartışmalı bir faul olmasına rağmen yediğimiz gol adeta şaka gibi. Chedjou, Donk, Koray, Hakan, Denayer ceza sahası içinde. Bu denektir ki 5 uzun oyuncuya sahibiz biz orada. Kafayı vurdurduğımız gibi Chedjou ve Donk arasından bu kafayı vurdurduk. Biz kullandığımız vuruşları ne yaptık? Çok güzel kaleci çalıştırdık. İlk yarının son 20 dakikası Lazio’nun üstünlüğü ile geçti ve gol yememek önemliydi.

 

 

Devre arasından sonra o son 20 dakikadaki baskıyı görmedik. Bunda rakibin skoru tutma niyetinin de baştan etkisi vardı. Maçın 60’tan sonra önem kazanacağını görmek güç değildi. Mustafa Hoca’nın ilk hamlesi sol bek değiştirmek oldu. Lazio sağ açığını değiştirmişti ama bu rakibin yağtığı hücum hamlesiydi biz ise savunma hamlesi yaptık. Burada benim ümitlendiğim nokta bizi böyle yakalamışken bile Lazio maçı koparamadı. Bizden çok üst düzey bir rakip değil Lazio kısıtlı kadromuza rağmen. Değişiklikler içinde bir tek Umut değişikliği çok doğru zamanda oldu ve neredeyse bu hamle sonuç verecekti. Umut’un kafa vuruşu gol olmayı hakeden bir vuruştu.  Sneijder 3 dakika daha oyunda kalsaydı iyi olabilirdi bana gore. Büyük oyuncuların ne yapacağı hiç belli olmaz.

 

 

Kendi sahamızda gollü beraberlik kötü bir skor mantık olarak ancak güç dengesi çok birbirinden fazla olmayan 2 takım olduğu düşüncesinde oladuğumdan İtalya’dan turla dönmenin mucize olmadığı kanısındayım. Biraz daha rakibi zorlayıcı hücum hamleleri yaparsa Galatasaray’ın oradan turla dönme şansı en az Lazio kadar. 

- - - -